Janata Voice
  • गृह पृष्ठ
  • समाचार
  • जनता स्पेसल
  • राष्ट्रिय समाचार
  • अर्थतन्त्र
  • विचार
  • टिभि
  • शिक्षा
  • स्वास्थ्य
  • सूचना प्रविधि
  • मनोरञ्जन
  • साहित्य
  • गृह पृष्ठ
  • समाचार
  • जनता स्पेसल
  • राष्ट्रिय समाचार
  • अर्थतन्त्र
  • विचार
  • टिभि
  • शिक्षा
  • स्वास्थ्य
  • सूचना प्रविधि
  • मनोरञ्जन
  • साहित्य
No Result
View All Result
Janata Voice
No Result
View All Result

जगदीश दाइ सँगको सिकाइ

जनता भ्वाइस by जनता भ्वाइस
October 30, 2020
in विचार
0
जगदीश दाइ सँगको सिकाइ
0
SHARES
0
VIEWS
Share on FacebookShare on Twitter

जगदीश घिमिरेसँग दिलले दिल चिनेको सम्वत् २०४६ सालदेखि हो । मेरो पेशागत कामको गुरु तथा समाज कल्याणमा लाग्ने प्रेरणा भने सम्वत् २०५० सालदेखि प्राप्त भयो । साहित्य पढने मात्र होइन लेख्ने प्रेरणा सम्वत् २०६४ देखि प्राप्त गरँे । उहाँसँगको अन्तरंग सम्बन्धका बारेमा अभिव्यक्ति, जगदीश स्मृति अङ्क, पूर्णाङ्क – १७३, भदौ÷असोज २०७१ मा नगेन्द्रराज शर्मा दाइको प्रेरणाबाट लेखेँ । तर यहाँ अलि भिन्न विषय, समाजमा पछाडि पारिएका समुदाय र नागरिकहरूलाई, उहाँको दूरदृष्टिले कसरी सामाजिक र आर्थिक प्रगति गर्न सहयोगी सावित भयो । मलाई कसरी खासमा मानिस बन्न मद्दत गर्यो भन्ने बारेमा संक्षिप्त विवेचना गर्न चाहन्छु ।


तामाकोसी सेवा समितिको स्थापनाको मूल ध्येय हो –अशक्तलाइ सशक्त बनाउने । त्यस अनुरूप समुदायका नागरिकहरू खासगरी महिलाहरूको आर्थिक उन्नतिका लागि रामेछाप जिल्लाका १२० भन्दा बढी महिलाहरूको समूहहरूमा बचत तथा ऋणको सुभारम्भ भएर हाल धेरै सहकारी संस्थाहरू स्थापना भएका छन् । यसमध्ये मन्थली बचत तथा ऋण सहकारी संस्था रामेछापको अग्रणी संस्थाको रूपमा रहेको छ, जसले तामाकोशी अस्पतालको स्थापना कालदेखि झण्डै १२ वर्षसम्म अनवरत आर्थिक सहयोग गरिरह्यो ।


जनसंख्यामा आधा भन्दा बढी महिलाहरू रहेको र उनीहरूको स्वास्थ्य, शिक्षा,, पिउनेपानी ,चर्पी आदि समस्याहरूलाई निराकरण गर्न ताुसेसले साक्षरता, खानेपानी, दीगो कृषि, चर्पी निर्माण र आधारभूत स्वास्थ्यको व्यवस्था गर्याे । जो जगदीश सामुदायिक विकासको मूल मन्त्र हो । जुन अनुरूप रामेछापका गाउँ बस्तीले अहिलेसम्म आइपुग्दा राहत महसुस गरेका छन् । यस्ता लक्ष्य परिपूर्तिका लागि मन्थली बचत तथा ऋण सहकारी संस्था लि, तामाकोसी अस्पताल, जगदीश घिमिरे प्रतिष्ठान, तामाकोसी पुस्तकालय आदि संस्थाहरूको जन्म भएको हो ।


तामाकोसी सेवा समितिको ग्रामीण वस्तीमा आधारभूत स्वास्थ्य सेवा उपलव्ध गराउने मूल उद्देश्यलाई अगाडि बढाउन म सम्वत् २०५० सालदेखि संलग्न छु । जगदीश दाइको मार्ग निर्देशनमा मलाई विश्वविद्यालयले नपढाएको शिक्षा तर जो व्यवहारिक, पेशागत र दैनिक जीवनका लागि आवश्यक पर्दछ, त्यो सिक्ने मौका पाएँ । स्वास्थ्य सेवा कार्यक्रमको लक्षित वर्ग ग्रामीण महिलाहरू थिए । हरेक महिनामा उनीहरूको टोलमा पुगेर स्वास्थ्य शिक्षा, आधारभूत स्वास्थ्य, परिवार नियोजन सेवा र आयआर्जन सिकाउने मुख्य काम थियो । किनभने त्यसबखत रामेछाप जिल्लाका महिलाहरूको औसत आयु ४९ वर्ष र साक्षरता ५ प्रतिशत मात्र थियो ।

सं.२०५७ सालमा महिला र शिशुहरूको मृत्युदर घटाउन रामेछाप जिल्लाका विभिन्न १२ स्थानहरूका लक्षित समुदायमा झण्डै ३ घन्टा पैदल यात्राको दूरीमा भेटिने गरी अनमि सहितको स्वास्थ्य केन्द्रको स्थापना भएको थियो तर देशको राजनीतिक द्वन्द्वका कारणले यो निरन्तर रहन सकेन ।


तामाकोसी सेवा समितिको स्थापनाकालदेखि नै मन्थलीको जगदीश दाइको घरको कोठाको बाकसबाट सञ्चालित स्वास्थ्य केन्द्र कच्ची एकतले घर पार गर्दै सं. २०५७ सालमा अहिलेको अस्पताल भवनमा आएपछि सानो अस्पतालको रूप लियो ।


राजनीतिक द्वन्द्वका कारण गाउँमा स्वास्थ्य केन्द्र सञ्चालन गर्न कठिनाइ भएपछि ती स्वास्थ्यकर्मीहरू यस अस्पतालमा संलग्न भएर पन्ध्र बेड हुदै हाल २५ बेड अस्पतालको रूपमा सञ्चालित छ । यस अस्पतालमा हाल विभिन्न उपकरणहरूको प्रयोगबाट वर्षेनी सालाखाला तीस हजार बिरामीहरूको रोगको निदान, उपचार, रेफर साथसाथै समय समयमा बिशेषज्ञ सेवा उपलब्ध हुन्छ । ग्रामीण भेकमा निःशुल्क स्वास्थ्य शिविरहरू अनवरत सञ्चालित छन् र उनीहरूलाईबाट छनोट भएर आएका बिरामीहरूलाई विशेषज्ञ सेवा आवश्यकता पर्ने भएमा यही अस्पतालमा उपलब्ध गराइन्छ । यो कार्य जगदीश दाइको मनले भनेको असक्तहरूलाई सहयोग गर्ने विचारलाइ कार्यरूप दिनका लागि हो, नेपालको संविधानले भनेको आधारभूत स्वास्थ्य सेवा निःशुल्क र घरदैलोमा पु¥याउने अभियान र प्राथमिक स्वास्थ्य सेवा प्रदान गर्ने संस्थाको दायित्व पूरा गर्ने र नागरिक र रोगहरूको नजिक पुग्ने कार्यक्रम हो ।


पाठेघर खसेका महिलाहरू पनि यसरी नै छनोट हुन्छन् । आज भन्दा २० वर्ष पहिले झण्डै ३० प्रतिशतका हाराहारीमा यो समस्या भेटिन्थ्यो । यसमा तत्कालीन जिविस, एस्डीसी स्विस संस्था, नारी निकुन्ज–अष्ट्रेलिया (दुर्गा घिमिरेको सहयोगमा प्राप्त) मन्थली साकोस, तासेस लगायतका संस्थाहरूको प्रायोजन रहेको थियो । यो नेपालकौ पहिलो नमुना कार्यक्रम थियो । सं. २०६० सालबाट प्रारम्भ गरेर हालसम्म पाँचसय महिलाहरूले निःशुल्क अपरेसन सेवा प्राप्त गरिसकेका छन् । तिलगंगा आँखा प्रतिष्ठान, (जसको स्थापना जगदीश घिमिरे र डा.सन्द्रुक रुइतले गर्नु भएको थियो) बाट सं. २०५८ देखि सञ्चालित जिल्ला सामुदायिक आँखा केन्द्रले समुदाय र तामाकोसी अस्पतालमामा झण्डै चार हजार मोतियाबिन्दुको अपरेसन गरिसकेको छ ।


सं. २०६३ देखि धुलिखेल अस्पतालका डा.रामकण्ठ श्रेष्ठको सहयोगले जर्मन रोटरी भोलेन्टियर डाक्टर्सहरूको अनवरत सेवामा संलग्नता, मेरा रोटरी मित्र डा इल्मारको मद्दतले जर्मन रोटरी फाउण्डेसनको सहयोग र मेरो रोटरी क्लब, रोटरी क्लब अफ काभ्रे बनेपाको सहयोगले गुणस्तरीय दाँत सेवा र इमर्जेन्सी सेवालाई गुणस्तरीय बनाउन सकिएको छ । डा.इल्मारको रोटरी क्लबले एउटा एम्बुलेन्स र मेरा अर्का रोटरी मित्र डा.क्लेमेन्स र धुलिखेल रोटरी क्लबको सहयोगले स्वास्थ्य शिविर जानका लागि गाडीको बन्दोबस्त भयो ।


रुरल एसिस्टेण्ट नेपाल, युके, हेल्थ एक्चेन्ज, नेपाल, युके र द लिटिल थिंग्स, युकेसँगको मेरो सम्बन्धले इण्डोष्कोपी, इको, टिएम्टी मेसिन र सेवा प्राप्त हुनाका साथै युरोप, एसिया, अष्ट्रेलियाका विभिन्न विश्वविद्यालयबाट वर्षेनी झण्डै ३० जना मेडिकल स्टुडेण्टहरू स्वयम्सेवी इलेक्टिभ र अनुसन्धानका लागि आउँदछन् । दुर्गम क्षेत्रहरूमा स्वास्थ्य सेवा पु¥याउन सहयोग पु¥याउछन् । त्यस्तै नेपालका स्वास्थ्य सेवा व्यवस्थापन विषयका विद्यार्थीहरू हाम्रो असल प्राक्टिसहरूको अनुसन्धानका लागि आउने गर्दछन् ।


यी केही तथ्याङ्कहरूका आधारमा, मेरो २७ बर्षको अनुभव र भोगाइहरू तथा जगदीश दाइको सामिप्यताले नेपालका लागि यो उपयुक्त प्राथमिक स्वास्थ्य सेवाको मोडलका रूपमा विकास हुदैछ । मैले भन्ने गरेको “जगदीश सामुदायिक विकास खुल्ला बिश्वविद्यालय” मा यो मोडेललाई नेपाल र नेपालजस्ता तेस्रो विश्वका मुलुकका लागि प्राथमिक स्वास्थ्य सेवा मोडेल का रूपमा विकास गर्न सकिन्छ । यो मोडेल नेपालका पहाडी र हिमाली जिल्ला अस्पतालहरूका लागि पनि उपयोगी हुनसक्छ । जसमा स्वदेशी तथा विदेशी आत्मीय मित्रहरूको सहयोग सदाझैँ रहने छ । यसले व्यवहारिक सिकाइलाइ सिद्धान्तहरूमा लिपिबद्ध गर्दछ र अन्य अभावका स्थानहरूमा अनुशरण गर्न सिकाउँछ र गरिरहेको पनि छ ।


प्राथमिक स्वास्थ्य सेवा मोडेल का निम्न ५ व्यवहारिक र सैद्धान्तिक आधारहरू रहने छन् ः
१. अहिलेको तामाकोसी अस्पतालबाट प्राप्त भएजस्तै स्वास्थ्य सेवा प्रदान गर्नेछ तथा सम्भव भएसम्मका विशेषज्ञ गुणस्तरीय सेवाहरू ग्रामीण वस्तीका नागरिकहरूको पहूँचमा पु¥याउनु पर्नेछ । सकेसम्म रोग होइन, अस्पताल हिँडनु पर्दछ र सेवा गुणस्तरीय हुनु पर्दछ, भन्ने आशयको हुनेछ । यसमा सेवाको दिगोपनाका लागि स्वास्थ्य वीमा कार्यक्रम, दाताहरू, विरामी, स्थानीय सरकार, कसै न कसैको योगदान रहने छ । यसले गाउँलाई, राष्ट्रिय तथा अन्तर्राष्ट्रिय संस्था, सरकार, स्थानीय सरकार र व्यक्तिहरूसँग जोडने काम गर्नेछ । यसले अन्तर्राष्ट्रिय तथा देशका विद्यार्थीहरूलाई अनुसन्धान र सिकाइका लागि मद्दत गर्नेछ ।


२. रोगबाट ग्रसित नागरिकहरूको घर दैलोमा पुगेर राष्ट्रिय तथा अन्तर्राष्ट्रिय विशेषज्ञहरू र साधन स्रोतको उपयोग गरी ग्रामीण नागरिकहरूको स्वास्थ्य समस्याहरू र यसमा प्रभाव पार्ने तत्वहरूको उत्खनन, जागरण, प्रशारण, सरोकारवालाहरूसँग योजना तर्जुमा, कार्यान्वयन, मूल्याङ्कन गर्ने र सिकाइहरू अन्य स्थानहरूमा विस्तार गर्नेछ । यस अनुरूप हरेक वर्ष झण्डै ३००० रोगीहरूको जाँच, उपचार, परामर्श र रेफर गरिन्छ र यसमा स्थानीय क्लब, संस्थाहरू, स्वयम्सेवीहरू, स्थानीय सरकारहरूको प्रत्यक्ष संलग्नता रहन्छ । यसले आफ्नो समुदायको स्वास्थ्य सेवामा आफैँ जिम्मेवार ढङ्गले स्वयम्सेवा गर्ने र समुदायलाई माया गर्ने बानीको विकास भएको छ र स्वयम्सेवी अभियानलाई टेवा पु¥याएको छ ।


३. दुर्गम स्थानहरू जहाँ स्वास्थ्य सेवा पु¥याउन सकिएको छैन, स्थानीय संस्थाहरू र सरकारहरूसँग मिलेर स्वास्थ्य संस्थाहरूको निर्माणमा सहयोग गर्नेछ । हालसम्म मन्थली केन्द्रको सेवा घेराभित्र पर्ने सिन्धुली, रामेछाप र ओखलढुङ्गाको चार स्थानहरूमा तिलगंगा आँखा प्रतिष्ठान र जिल्ला सामुदायिक आँखा केन्द्रको मद्दतले ग्रामीण आँखा ्िक्लनिकहरू र एक स्थानमा विद्यालयभित्र दाँत अस्पतालको विस्तार गरिएको छ, जुन नेपालकै पहिलो नमुनाको रूपमा रहेको छ । दाँत अस्पतालका लागि मेरा रोटरी मित्र जर्मन डेन्टिस डा.जोन एडर्सनको व्यक्तिगत तथा उनको रोटरी क्लब मिल्टेन वर्ग र मेरो रोटरी क्लब काभ्रे बनेपाको सहयोग प्राप्त छ । समाज कल्याणका लागि आफूले सिकेका सिकाइहरूलाई विस्तार गर्दै अपुग स्थानहरूमा सेवा गर्न मद्दत गर्नुपर्दछ । यो मोडेलको अर्को दर्शन हो ।


त्यस्तै यहाँको सिकाइबाट सिन्धुपाल्चोक जिल्लाको इन्द्रावती गाउँ पालिकामा इटालियन संस्थाको सहयोगमा जयनेपाल नामक संस्थाले बोडगाउँ स्वास्थ्य केन्द्र सञ्चालित छ। जसमा मेरो संलग्नता बोर्ड अफ डिरेक्टर (सल्लाहकार) का रूपमा रहेको छ । यस संस्थाले गाउँको स्वास्थ्यमा प्रभाव पार्ने सबै अवयवहरूमा गाउँकै युवा पुस्ताहरूको स्वयम्सेवी भूमिका मार्फत् कार्य गरिरहेको छ । जुन एक अनुकरणीय कार्यक्रमका रूपमा विकसित हुँदैछ । हाल रामेछाप नगरपालिकाबाट सञ्चालित समुदायमा आधारित स्वास्थ्य कार्यक्रमहरू तथा अन्य साना ठूला स्वास्थ्य संस्थाहरूमा सल्लाह प्रदान गरिरहका छाैँ । अन्य स्थानीय संस्थाहरूबाट सञ्चालित साना स्वास्थ्य संस्थाहरू र योजना बनाइरहेका संस्थाहरूलाई प्राविधिक तथा व्यवस्थापकीय सरसल्लाह र सहयोग प्रदान गरिरहेका छाैँ ।


४. नेपालमा स्वास्थ्य सेवा व्यवस्थापन विषयको स्नातकोत्तर अध्यापन हुने पोखरा विश्वविद्यालयको एक मात्र कलेज नेसनल ओपन कलेज तथा स्नातक विषयका विद्यार्थीहरूलाई म प्राध्यापक तथा बाहय परीक्षकको हैसियतले अध्यापन गर्ने र परीक्षा लिने तथा स्वास्थ्य सेवा व्यवस्थापन विभागको सल्लाहकारका रूपमा कार्य गर्दैछु । यसमा मलाई छनोट गरिनुमा जगदीश मोडेलको सामुदायिक विकासको कार्यक्रममा मेरो संलग्नताले हो । यो विषयमा देश भरका विभिन्न ठूला तथा साना अस्पतालहरूका विशेषज्ञ चिकित्सकहरू जो निर्देशकका भूमिकामा छन्, या भूमिका निर्वाह गर्न लागेका छन्, लगायत अन्य विषयका विद्यार्थीहरू अध्ययनका लागि आउँदछन् ।


नेपालको प्राथमिक स्वास्थ्य सेवा विषयको अध्यापन गर्दा मैले तामाकोसी सेवा समिति लगायत नेपालका अन्य जिल्ला र विहारका केही स्थानको सामुदायिक विकासमा जगदीश मोडेलका बारे बताउछु र जगदीश दाइको कृति अन्तर्मनको यात्रा लाई उनीहरूको सन्दर्भ पुस्तकका रूपमा अध्ययन गर्न लगाउँछु । अन्तर्मनको यात्रा पढिसकेर जब उनीहरूले एउटा धारणा बनाउँछन्, तव मैले हाल हामीले अपनाएको प्राथमिक स्वास्थ्य सेवाको मोडलको आवश्यकता, अनुभव, हाल प्रचलित स्वास्थ्य सेवा प्रणालीको फरकको बारेमा विस्तृत रूपमा बताउँछु । यसले मुख्य रूपमा विद्यार्थीहरूलाई गाउँको स्वास्थ्य सेवा सुधारका लागि धारणा बनाउन मद्दत गर्दछ र उत्प्रेरित गर्दछ । यो प्रयासले त्जष्लप न्यिदबििथ ब्अत ीयअबििथ भन्ने विचारलाइ चरितार्थ गरिदिन्छ । यसरी विश्वविद्यालयहरूमा हाम्रा भोगाइ र सफल सिकाइहरूलाइ पढाएर राष्ट्रलाई योगदान गर्ने पनि यो मोडेलको लक्ष्य हो ।


५. मेरो सधँै मान्यता रहन्छ कि मैले दिने समयहरू र कामले संस्थाको आर्थिक दिगोपनालाई टेवा दिनुपर्दछ । जुन जगदीश दाइको विकासको सिद्दान्तको सबै भन्दा महत्वपूर्ण दर्शनका रूपमा रहेको छ, हरेक विकास आफँैमा दिगो हुने सङ्कल्प र योजनासाथ जन्मनु पर्दछ । यस अनुरूप मेरो लक्ष्य कम्तीमा दिन, महिना र वर्षमा किटान छन् ।


हरेक दिन हरेक क्षणमा मेरो कामले कति उपलब्धि दिनुपर्दछ, त्यो प्राप्ति भयो भएन भनेर म आफैँलाई मूल्याङ्कन गर्दछु । मैले प्राप्त गर्ने आर्थिक लाभ कुनै न कुनै किसिमले मैले संस्थालाई निरन्तर उपलब्ध गराइरहनु पर्दछ, तब संस्थाले मलाई दिन सक्दछ भन्ने मेरो विश्वास हो । हरेक दिनको, महिनाको र वर्षको आफ्नो लक्ष्यलाई म नियाली रहन्छु र निरन्तर यसको परिमार्जन आवश्यक भए, त्यसलाई सच्याउँछु । संस्थाका हरेक विभागहरू र त्यसमा कार्यरत कर्मठ कर्मीहरूले यसो गरून् भन्ने मेरो कामना रहन्छ । हरेक कर्मीको कर्मले आफूलाई पाल्ने आम्दानी या संस्थाको ध्येयको परिपूर्ति अथवा प्रत्यक्ष समाज कल्याणको कार्य गर्नु पर्दछ । यो महत्वपूर्ण दर्शनका रूपमा रहनेछ र यसले कालान्तरसम्म हरेक संस्थाहरूलाई दिगो राख्नेछ ।


कुनै पनि दिन यदि मैले गरिरहेको काम र अनुभवबाट नयाँ विचार उमार्न सकिन, त्यसलाई प्रस्ताव–पत्रमा ढाल्न सकिन र मेरो स्वदेशी र विदेशी मित्रहरूलाइ सम्प्रेषण गर्न सकिन भने मलाई त्यो रात निद्रा कम आउँछ । त्यस्तै यो प्रयासले मेरो अस्पताल भित्रको कामबाट प्राप्त आम्दानी बाहेक महिनाको सालाखाला २ देखि ५ लाख बराबरको योगदान अस्पताललाई दिन सकिन भने वर्षको अन्तमा खल्लो महसुस हुन्छ । तर कसैकसैलाई मेरो कामका बारेमा गलत टीकाटिप्पणी गर्न नपाएको दिन रातमा निद्रा नपरेको पनि भान हुन्छ । तर म सकारात्मक विचारहरूको सदैव स्वागत् गर्छु र सो अनुरूप अघि बढछु । किनभने मलाई म भन्दा मिसन प्यारो छ ।


२० वर्षअघि वर्षको डेड लाखको हिसाबकिताब भएको अस्पतालमा तासेस, मन्थली बचत तथा ऋण सहकारी संस्था र सबै स्वदेशी तथा विदेशी मित्र र संस्थाहरूको सहयोगले कुनै दिन डेढ लाखको हिसाब नाघेको देख्दा सन्तुष्टी मिल्छ । नेपालमा अस्पताललाई दिगो रूपमा चलाउन कठिन भएको परिप्रेक्ष्यमा यो दुर्गम भेगमा पनि अस्पताल यो रूपमा आइपुग्दा सफलताको महसुुस हुन्छ । तर यी टीका टिप्पणीहरू मेरो व्यक्तित्व र सीप विकासका लागि ऊर्जा प्रदान गर्ने र भगवान्को वरदान जस्तो सावित भएको छ । प्रयास असल मानिस हुने हो, ठुलो मानिस होइन । जगदीश दाइले पनि कामका सिलसिलामा धेरै नै वाधाहरू र टीकाटिप्पणी भोग्नु परेको अन्तर्मनको यात्रा पढ्दा पनि थाहा लाग्दछ र हामीलाई पनि व्यक्त गर्नु हुन्थ्यो । यो हरेक समाजको एउटा नियति होला जस्तो लाग्छ ।


संक्षेपमा, तामाकोसी सेवा समितिले दीगो विकासको रामेछाप नमुनालाई देशको कुनाकाप्चामा फैल्याउँदै प्रेरणा दिनु पर्दछ र अझै नयाँ मोडेलको विस्तारसँगै ग्रामीण वस्तीहरूमा प्रवेश गर्नु पर्दछ । यसले जन्माएका मन्थली बचत तथा ऋण सहकारी संस्थाले जनताको आर्थिक उन्नतिको साथी बन्न अग्रणी भुमिका निभाउनु पर्दछ । तामाकोसी अस्पतालले गरिब जनताहरूलाई स्वास्थ्य सेवा प्रदान गर्दै नेपालका ग्रामीण भेगमा यस्ता सेवा विस्तारमा प्रेरक बन्नु पर्दछ । जगदीश घिमिरे प्रतिष्ठानले देशको साहित्य र कलाको उत्थान साथै जगदीश घिमिरेको तिखो कलमले जस्तै समाजको बिसङ्गति विरुध्द आवाज उठाउनु पर्दछ र तामाकोसी पुस्तकालयले ग्रामीण पुस्तकालयहरू खोल्न प्रेरणा र टेवा प्रदान गर्न सकेमा मात्र जगदीश दाइप्रति सच्चा श्रद्धान्जलि हुनेछ ।

(लेेखक कर्माचार्य तामाकाेसी अस्पताल रामेेछापका निर्देशक हुन् । -प्रधान सम्पादक)

Author

  • जनता भ्वाइस
    जनता भ्वाइस

    View all posts
Previous Post

वायव्य दिशाको पवन (कविता)

Next Post

सिन्धुलिमा काेराेना सङ्क्रमित महिलाकाे मृत्यु

Next Post
नेपालमा आज एकै दिन १५ जनाको मृत्यु, मर्नेको ३६० पुग्यो

सिन्धुलिमा काेराेना सङ्क्रमित महिलाकाे मृत्यु

हामी फेसबुकमा

हामी फेसबुकमा

ट्विटरमा फलो गर्नुहोला

My Tweets

सामुदायिक मिडिया प्रा.लि.

सूचना विभाग दर्ता -१८६२/०७६-७७
प्रेस काउन्सिल दर्ता -११५४/०७६-७७
मन्थली न.पा. १, रामेछाप
विज्ञापनका लागि सम्पर्क: +977-48540200
मोबाईल नं. : ९८५४०४०५८६, ९८६८३३१२३४

लेख, ब्लग वा अन्य समाचारमुलक सामग्रीका लागि: news.janatavoice@gmail.com (News)
article.janatavoice@gmail.com

हाम्रो टिम

कानुनी सल्लाहकार   : उज्वलराम घिमिरे
प्रकाशक/ सम्पादक  :   कुमार श्रेष्ठ

फेसबुकमा हामी

फेसबुकमा हामी
  • Home

© 2025 JNews - Premium WordPress news & magazine theme by Jegtheme.

No Result
View All Result
  • Home

© 2025 JNews - Premium WordPress news & magazine theme by Jegtheme.